KUCBA CEMAL SARGIN (1943 / 20.12.2022 Sarnıç)

Tanıyor olsaydınız eğer farkederdiniz sizlerde

Sevgiyle dolu olduğunu o kocaman yüreğinde

Yaşam boyu asla sapma olmadı dürüstlüğünde

Sarnıç’ı hep sevdi orda teslim etti son nefesini de

Hem komşuluk hem de dostluklarla var ettiğimiz

Sarnıç'ın kuruluşundan beri süren birlikteliğimiz

Eksilmedi hiç samimiyetle sürdü daima sevgimiz

Sarnıç’a da sevgi tohumları serptin son nefesinde

Kapılmadın yalan rüzgarlarına daima mert kaldın

Entrikalarla dolu dünyada entrikacılara kanmadın

Alnın ak yüreğin pak, tertemiz sonsuz aleme vardın

İçine gömülü acılarda sonlanmıştır o son nefesinde

Elimden tutar getirip götürürdün Eskişehir'e okula

Düşe kalka gidip gelirdik yayan yapıldak düşüp yola

Kasabadan Sarnıç 15 km'lik yol verilmez miydi mola ?

İşte bu son mola yerinden son yolculuğuna çıkışında

Bu kez de ben vardım yüreğimden sızan gözyaşlarımla

20.12.2022  Sarnıç

Mekanın cennet, ruhun şad olsun
Her daim bir ağabey olarak gördüm seni
Cihat ağabeyimden sonra senide uğurlamak
Çok zor geldi be Cemal
Kim karşılayacak artık Sarnıç'a adım attığımda

 

Beş TAŞ / İki DAMLA YAŞ

Beş TAŞ / İki DAMLA YAŞ

Çocukluk anılarımı tazelemek için

Koştum Sarnıç’ımın tozlu sokaklarına

Açıldım o zümrüt yeşili çayırlıklarına

Nedenini bilemedim, çözemedim niçin

Taşlar topladım ceplerime doldurdum

Varıp derenin bir kenarına oturdum

Çizdim yere oyun şablonlarını durdum

Beş tane taş aldım bakındım durdum

Ne gelen vardı, ne giden, nede seslenen

Çocukluk arkadaşlarım gelmemişti neden ?

Bir bir geçti hepsi gözümün önünden

İki damla göz yaşıymış cevap, ne gelir elden

28/11/2022

Yarenkent/BURSA

Beş TAŞ / İki DAMLA YAŞ (2)

Avuçlarımda beş taş

Oynuyorum kendi kendime bir bir iki iki

Yere bırakıyorum topluyorum tekrardan

Ben vefasız değilim bakın bekliyorum hala

O üzerinden atladığımız derenin kenarında

Nasıl koşa koşa gelip karşı tarafa uçarcasına atlardık

Nadirde olsa düşünce derenin içine

Gülüşürdük dakikalarca kahkahalarla

Neredesiniz ? bakakaldı gözlerim yollarda

Yalın ayak başı kabak koşuşturduğumuz

Koyun kuzu otlattığımız o çayırlıklarda

Umudum yok Çetin, Gomgom, Fij, Aysel, Semiha’dan

Bırakıp gittiler hepden

Turan, Ferdon, Faruk

Ya siz gelseniz yad etsek o çocukluk günlerimizi

‘’Koca koca adamlarız oynayamayız biz

Bak halimize daha neler neler dersin’’

Dediğinizi duyar gibiyim yaslanıp oturduğunuz yerlerden

Ya sen Ferihan nasıl bir yazgı ? nasıl bir kader ?

Hapsolmuşsun yaşamının en güzel yıllarından bu yana

Son bir umut son bir gayretle sesleniyorum

Kadriye, Suna siz bari gelin hava kararmadan

Çocukluk günlerimizi birlikte tekrardan yaşayalım

Sizde mi yorgunsunuz ? sizde mi gelemiyorsunuz ?

Akşam olur, karanlık mı basar ? çöker mi karanlığın kabusu ?

Rıfat, ya sen hala mı o dere kenarında mısın ? avuçlarında beş taş

Geçmiş günleri hüzünle yad etmekte misin ? avuçlarını sıka sıka

29/11/2022 - 17.00

Sınıf arkadaşlarımı yad etmek geldi içimden

Andım yüreğim parçalanırcasına her birini yürekden