SARNIÇ’DAN BAHARA

Güneş yamaçları tatlı tatlı ısıtırken

Karlar eriyip toprakla buluşurken

Sarnıç’ım baharı yaşamağa başlarken

İçimde hep bir umut yeşerir yeniden

Hüznün ateşi bağrımı kavururken

Gözlerim mazinin gizemine inerken

Sarnıç’ım baharına doğru koşarken

İçime bir haz bir huzur doğar yeniden

Dağlar tüm gizli sırlarımı paylaşırken

Yıllar geçmişin acılarınla pekişirken

Sarnıç’ım baharına huzurla kavuşurken

İçimden Sanıçımı yaşamak gelir yeniden

Gurbetin sızısı kâbus gibi içime çökerken

Tehcirin yarası git gide derinleşirken

Deva olur Sanıçım baharına ererken

Sanıçıma sığınmak isterim o an yeniden

Rıfat Özbey  (Beya)

04.04.2016