 |
01.04.1940 / 24.02.2024 |
Yaşamın boyunca hep çevrendekileri düşündün,
Umursamazlık etmez her derde deva olurdun,
O kadar çok koştururdun ki yine de yorulmazdın,
Olumsuzluklara boyun eğmez çözüm bulurdun.
Bu çabaların mükafatını Tanrı katında buldun.
Berat gecesinin ilahi güzelliğinde Allah katında,
Son nefesini verdin tüm sevdiklerinin arasında.
İlahi gecenin gizeminde huzurla hakka yürüdün,
Berat gününde Sarnıç’ın toprağıyla buluştun.
Yaşam boyu her neredeysen hemen herkese,
Koşarak el uzatırdın, kim bir derde düşerse,
Fark etmezdi konu komşu eş dost her kimse,
Kiminin ablası, kiminin teyzesi, kiminin yengesi.
Eskişehir’de herkese açıktı iki katlı evinizin kapısı
Ünlü bir misafirhaneydi, eksik olmazdı misafiriniz.
Hastane, adliye, hükümette varsa eğer bir işiniz,
Hazır bilirdiniz barınıp konaklayacağınız var eviniz.
Sen güler yüzle karşılar, ağırlardın tüm dostlarını
Gönül rahatlığıyla kalırlardı işlerinin sonuna kadar.
Benimse, hayatıma yön verip yaşama bağladın,
Annemden çok emek verip, kollayıp büyüttün.
Şefkatle kucaklardın sevgiyle bağrına basardın,
Acı tatlı her günümde yanı başımda bulunurdun.
Evlatlarına bile ayırmadın bana ayırdığın zamanı,
Sana minnettarım canım ablam, huzur içinde uyu.
Mekanın cennet olsun, unutamam asla yaşam boyu,
Meşelikler içinde sevdiklerinin arasında huzurla uyu..
