Sarnıçımın semalarında
Yine bir yaprak koparak
uçtu sonsuzluğa doğru
İçimiz sızım sızım
sızlamakta
Yaralıyor yüreğimizi
her birimizi ta derinden
Sonsuzluğa
uğurladığımız her can için
Yol almakta daim bu
kervan durmaksızın
Canlarım Tsaballılar
Sarnıçlılar
Korkuyorum Allahım
Sarnıçlıların
sonsuzluğa düşmesinden
Sürgünün acısını
atamadık bir izimiz kalsın derken
Bir bir tükeniyoruz
tutunmak istediğimiz Sarnıçımda
Kavurucu bir ateş
sarıyor bağrımı
Boğuluyorum dostlarım
boğuluyorum
Canım yanıyor canım
Yitirdik bu gün yüreği
ak pak olan o güzel insanı
Her zaman mütevazi her
zaman saygılı
Canım dostum canım
büyüğüm Kaput
Sende katıldın demek ki
o kervana
Derin derin
soluyacaktık daha Sarnıçımın havasını
Derin derin sohbetler
yapacaktık
Maziden bu güne dek
anılarımızı paylaşarak
Atalarımızdan miras
Sarnıçımın bağrında
Ve beni kim
karşılayacak artık
Pazaryeri’ne geliş
gidişlerimde
Nasıl mutlu olurdum
karşılaşmamızdan
Beni karşılayacağına
eminim yine bir gün
Başın sağ olsun
Sarnıçım başın sağ olsun
Mekanın cennet ruhun
şad olsun
Nurlar içinde uyu Kaput
nurlar içinde uyu
Tertemiz duygularınla
ayrıldın aramızdan
Anımsayacağız her daim
Anılarımızda yaşayacak, dualarımızda olacaksın.