ANILAR

Zaman eriyip gidiyor alev almış duygularımın içinde

Hüzün kaplarken ufkumu kayboluyorum hayallerde

Anılarıma dönmek isterken gönül ötesinin gizeminde

Tatlı bir tebessüm yayılır olmalı o solgun dudaklarda

Sönmeye yüz tutunca sevda yüklü kalplerdeki aşklar

Sarmak telaşıyla üflenir küllenmek üzere olan korlar

Oysa duyguları kör etmiştir volkana dönüşen tutkular

Zaman ötesinde kaybolmuştur o anda kahreden anılar

Hüzün dolu yılların arkasına yığılırken bir bir arzular

Duygularda yeşerip durur umut dolu sıcak dostluklar

Yıllara bırakılır o an talihsizliklerle yoğrulmuş yazgılar

Yaşanır engin duygular içinde mutluluklarla dolu anılar

Not

Bazen geçmiş günlere gittiğimde karşıma çıkıyor

O günlerde duygularımı paylaştığım dost mısralar

Affınıza sığınarak paylaşıyorum işte geride kalanlar

Belki otuz belki kırk kırk beş yıl öncesine uzanıyor
Sararmış yapraklar arasındaki karalanmış mısralar

DOĞAN KARADAYI

DOĞAN KARADAYI

Mart 2019

Doğan ağabeyimle paylaşacağımız çok şeyler olacaktı. En son Mart 2018 de görüşmüştük. Mart'ın 2019 da daha bir yıl dolmadan onu kaybetmenin üzüntüsünü yaşıyorum. Bu süre içinde bir kaç kez telefon görüşmesi yapmış anılarımızı paylaşırken hüznü yaşamanın duygusallığı ile paramparça olan kalbimizin derinliklerinde andık hep Sarnıç'ı ve Sarnıç'a hayat veren o güzel insanları. Dolmuyor ah yeriniz dolmuyor öksüz koyup gittiniz bizleri Sarnıç'ımızı.
Yaz tatillerinde Sarnıç'a geldiklerinde neşe katıyorlardı yaşıtları ağabeyim Beyipa Cihat, Apapa Orhan, Apapa Mithat, Abrıskil Ramis, Abrıskil Demirlen, Ağanipa Asri, Ağanipa Avni ve köyümüzün diğer gençleri ile birlikte ben onları hayranlık içinde izlerdim. O huzurlu mutlu ortamı yıllardır unutamadım. Her geçen gün geçmişle bağlarımız kopmakta tarihle olan bağlarımız gittikçe zayıflamaktadır. Köyün azalan nüfusu ile birlikte hızla kaybolmaktayız. Doğan Ağabey senin vefatınla birlikte düşlerimde yaşattığım bir Sarnıçım vardı işte o SARNIÇ'ımı kaybettim.

Ağanıpha Naciye'nin kızı Kozapha Hüsniye'nin(Humpa)  oğlu Doğan ile Ağanıpa Nuri'nin kızı Nilüfer'in oğlu Rıfat... evet tek satırda özetledim sanırım yıllara yaslanan seceremizi. Kardeş torunlarıyız, her ikimizde  Ağanaaların yeğenleriyiz Doğan ağabeyimle.
Başta evlatları Burhan ve Pınar olmak üzere tüm sevenlerine Allah sabırlar versin. Nurlar içinde uyu. Değerli Büyüğüm mekanın cennet olsun Kalbimizdedir yerin.

soldan sağa Şükrü Karadayı,kucağında Doğan,yanında Hüsniye Humpa,Bülbül Beşiktaş tan komşuları Bakiye hanım ve Adile ( Cıca) ,onun önünde Ahmet

YAŞAMA VEDA ETMEK

RÖYTAPHA SAKİNE AYTEK

04.04.2019

Hep bir dost sesini duymak

Hep bir dost elini tutmak

Hep bir dost yüzü görmek

Hep bir dostla dertleşebilmek için kapıda ise daima gözün kulağın veda anlamındadır bu yaşamın anlamı. Kardeş torunu olduğum kız kardeşler Saniye ve Sakine'nin son yıllardaki yaşamları bence hasta yataklarında böyle geçmiş olmalı.
Baba ocağı Güney Kestane ve Bursa Narlıdere'de sürdürülen bir yaşamın sonunda 1976 yılında Babaları Rüştü Aytek'in vefatından sonra yapayalnız kalan kız kardeşler birbirlerine verdikleri destekle sürdürürler yaşamlarını. Kardeşlerden Saniye'nin evlatları Yılmaz, Yıldıray ve Dilek ile birlikte oluşturdukları bir sevgi yumağı içinde yaşamlarına devam ederler. Bu yaşamın son 17/20 yıl arası felç olup yattıkları hasta yataklarında geçmiştir. Bu süre içinde anneleri ile birlikte teyzelerine de kol kanat geren bu örnek evlatları canı gönülden tebrik ederim. Ahirete intikal eden kardeşim Sakine mekanın cennet olsun nurlar içinde uyu yıllardır çektiğin acı ve sıkıntıların sana kabrinde huzur versin. Saniye kardeşime de Ulu Rabbimden şifalar dilerim. Hayatta iken güzel olan şeyin görüşebilmek olduğunu üzülerek belirmek isterim. Güç maddiyatta değil manevi değerlerdedir. Yaşama değeri çevremizdeki dostlarımız ve akrabalarımız katar. Dost ve akrabalarımızla yeter ki bir ve birlikte olabilelim.

AVRAŞA

Varoluşumuzun doruklarında

Yaşama karşı bir isyandır Avraşa

Şafak sökerken tan ağarırken

Anılarımızın arasında dolaşırken

Geleceğimizi aradığımız bir umuda döner Avraşa

Varlığımızın arşa yükselen ezgisiyle

Ruhumuzun derinliklerine sızan sevgisiyle

Göç yollarının sonrasında

Göz yaşlarımızla yeşerttiğimiz yaşamımızda

Atalarımızdan duygularımıza atılan bir bağ olur Avraşa

Avraşa nidaları yükselirken semaya doğru

Geleceğimizin özüne ruhumuzun özgürlüğüne işler

Dönüş umutlarımız sihirli nağmeler arasında

Duygularımıza hızla yayılırken

Yarınlara doğru yöneltir varlığımızı Avraşa .....

Geçmişte akıttığımız gözyaşlarımızın

Gelecekte yaşanacak mutlu anılarımızın

Son anında Avraşa Avraşa diyerek

Sonsuz bir huzur sonsuz bir barışa uzanır

El ele tutuşup coşarken yüreğimizi dağlar Avraşa

Yaşamımız hicve dönüp alabora olurken

Düşünceler arasında dolanıp dururken

Yalan bir dünyanın boşluğunda oyalanırken

Heyhat bir ömür bitiyor diye hayıflanırken

Hüzünlü dizeler arasında yükselen bir feryada dönüşür Avraşa

.

29.03.2019

Yalova